نتیجه یک مطالعه نشان می‌دهد که استفاده منظم از اینترنت با کاهش ۵۰ درصدی خطر زوال عقل در افراد مسن مرتبط است. این مطالعه گروه بزرگی از افراد مسن را مورد بررسی و مقایسه قرار داده است.
در این تحقیق، عواملی مانند تحصیلات، قومیت، جنسیت، نسل و نشانه‌های ابتدایی زوال شناختی کنترل شده است. شرکت‌کنندگانی که بین ۶ دقیقه تا ۲ ساعت در روز از اینترنت استفاده می‌کردند، کمترین خطر زوال عقل را داشتند.
بیشتر بحث‌های عمومی، در مورد مشکلات استفاده از اینترنت به ویژه در میان کودکان و نوجوانان رایج است. مطالعات اغلب ارتباط میان زمان زیاد استفاده از اینترنت و شرایط نامطلوب مختلف را نشان می‌دهند؛ با این حال، اینترنت ستون فقرات اقتصاد و سرگرمی مدرن است. این فناوری باعث شده تا دسترسی به تعداد زیادی از محتواهای جذاب، بسیار آسانتر از گذشته شود.
مطالعات نشان داده‌اند که تعاملات آنلاین می‌تواند افراد را در برابر آسیب‌های فیزیولوژیکی مغز که با افزایش سن ایجاد می‌شوند، انعطاف پذیرتر کند. این موضوع به نوبه خود می‌تواند به افراد مسن کمک کند تا پیری مغز را جبران کرده و خطر زوال عقل را کاهش دهند. به این ترتیب، استفاده از اینترنت می‌تواند به افزایش طول عمر شناختی سالم افراد کمک کند.
در واقع، مطالعات قبلی نشان داده که کاربران اینترنت، عملکرد شناختی کلی، استدلال کلامی و حافظه بهتری نسبت به افراد غیرکاربر دارند.
نویسنده این مطالعه «گاون چو» و همکارانش می‌خواستند بررسی کنند که چگونه خطر ابتلا به زوال عقل با استفاده منظم بزرگسالان از اینترنت مرتبط است.
آنها همچنین علاقه‌مند بودند که چگونه این ارتباط در طول زمان تغییر می‌کند و چگونه کل دوره استفاده از اینترنت در اواخر بزرگسالی با خطر زوال عقل مرتبط است. در نهایت، آنها قصد داشتند تا با بررسی ارتباط بین خطر زوال عقل و تعداد ساعات روزانه صرف شده در اینترنت، ببینند آیا استفاده بیش از حد از اینترنت ممکن است اثر نامطلوبی داشته باشد یا خیر.
آنها داده‌های سازمان بهداشت و بازنشستگی آمریکا را بررسی کردند. سپس داده‌های ۱۸ هزار و ۱۵۴ شرکت کننده از این مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند. همه شرکت کنندگان آنها قبل از سال ۱۹۶۶ متولد شده‌اند و سن آنها در شروع دوره تجزیه و تحلیل بین ۵۰ تا ۶۵ سال بوده است. میانگین دوره پیگیری شرکت‌کنندگانی که داده‌های آنها در این مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته ۸ سال بوده است، اما در برخی از آنها به ۱۷ سال هم رسیده است. داده‌ها بیشتر بین سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۸ جمع‌آوری شده‌اند.
این مطالعه از سال ۲۰۰۲ هر دو سال با شرکت کنندگان در مورد استفاده از اینترنت مصاحبه کرده (آیا شما به طور منظم از اینترنت، ایمیل یا برای هر هدف دیگری مانند خرید، رزرو سفر و جستجوی اطلاعات استفاده می‌کنید؟ علاوه‌بر این، از شرکت کنندگان در مورد ساعات استفاده روزانه از اینترنت نیز سؤال شد.
ارزیابی‌های زوال عقل نیز هر دو سال یک بار از طریق یک مصاحبه تلفنی انجام شده است. نویسندگان این مطالعه مدت زمان زنده ماندن شرکت کنندگان بدون زوال عقل را محاسبه کردند، یعنی سن آنها در زمان ابتلا به زوال عقل. محققان همچنین از داده‌های جمعیت شناختی مختلف در مورد شرکت کنندگان در تجزیه و تحلیل خود استفاده کردند.
نتایج نشان داد که حدود ۶۵ درصد از شرکت کنندگان کاربران اینترنت و ۳۵ درصد فعالیتی در اینترنت نداشتند. ۲۱ درصد عادات استفاده از اینترنت خود را در طول دوره مطالعه تغییر دادند، ۵۳ درصد نیز آن را تغییر ندادند. ۲۶ درصد باقیمانده یا ترک تحصیل کردند، در طول دوره پیگیری فوت کردند یا دچار زوال عقل شدند. ۵٪ از شرکت کنندگان در طول دوره مطالعه دچار زوال عقل شدند، ۸٪ فوت کردند یا رویداد دیگری را تجربه کردند که به دلیل آن، از این تجزیه و تحلیل حذف شدند.
شرکت کنندگانی که در ابتدای مطالعه از کاربران دائمی اینترنت بودند، ۱.۵۴ درصد در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند؛ اما در کاربرانی که از اینترنت استفاده نمی‌کردند، این خطر ۱۰.۴۵ درصد بود.
هنگامی که تجزیه و تحلیل‌ها به بزرگسالان بدون علائم زوال شناختی در شروع مطالعه محدود شد، خطر زوال عقل کاربران اینترنت ۶۲ درصد از کل کسانی بود که از اینترنت استفاده نمی‌کردند.
این مطالعه فقط شامل افراد بدون زوال عقل بوده است. این امر افرادی را که زود به زوال عقل مبتلا شده بودند را حذف کرد. اگر چنین افرادی که بخشی از جمعیت عمومی هستند، در مطالعه گنجانده می‌شدند، شاید نتایج یکسانی به دست نمی‌آمد.
