همانطور که می دانید آب کاملا بی رنگ است و در حجم کوچک رنگ ظرف اطراف خود را می گیرد. آب های متراکم سطح زمین مانند اقیانوس ها و دریاها آبی به نظر می رسد. اما دلیل آن چیست؟ در گذشته انعکاس آسمان را دلیل بر آبی رنگ بودن آب می دانستند اما در واقع رنگ آبی دریاها و اقیانوس ها، به دلیل انعکاس نور است. نور خورشید از همه رنگ های رنگین کمان تشکیل شده است که عبارتند از: قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی و بنفش. رنگ دریا به دلیل اینکه رنگ های قرمز، نارنجی و زرد که طول موج بلندی دارند، به شدت بیشتر آب از رنگ آبی که طول موج کوتاهی دارد جذب می شوند. بنابراین، هنگامی که نور سفید خورشید وارد اقیانوس می شود اغلب رنگ آبی بازتاب می شود و اقیانوس ها آبی دیده می شوند. دلیل آبی بودن آسمان نیز همین است. به زبان ساده به دلیل اینکه رنگ های سبز و آبی موجود در نور خورشید در مقایسه با سایر رنگ ها،در عمق بیشتری از آب نفوذ می کنند، دریا به رنگ سبز و آبی دیده می شود. علاوه بر این، در آب های عمیق بیشتر نور خورشید به وسیله اکسیژن در آب پخش می شود و اکسیژن بیشتر نور آبی را پخش می کند.
به بیان دیگر، رنگ اقیانوس و رنگ آسمان مرتبط است، اما به طور مستقل از یکدیگر اتفاق می افتد. در هر دو مورد، جذب ترجیحی نوری با طول موج بلند (قرمز) باعث ایجاد رنگ آبی می شود. توجه داشته باشید که این اثر فقط در صورتی رخ می دهد که آب بسیار خالص باشد. اگر آب پر از گل، جلبک و یا سایر ناخالصی ها باشد، عبور نور از این ناخالصی ها موجب تیره شدن آب طبیعی خواهد شد. تحقیقات نشان می دهد که رنگ دریا بر اساس زمان و مکان از آبی فیروزه ای درخشان و سبز مایل به سفید تا لاجوردی، سرمه ای و آبی به رنگ تیره ظرف های شسته شده و قهوه ای کثیف تغییر می کند. خلوص آب دریا متفاوت است و ذرات معلق در آن می توانند پراکندگی نور را افزایش دهند و همین عامل باعث تغییر در رنگ می شود.
برخی از دریاها رنگ خاص خود را دارند:
دریای سرخ، قرمز دیده می شود که به دلیل وجود جلبک های قرمزی است که در این دریا زندگی می کنند.
دریای سیاه هم به رنگ مشکی دیده می شود و دلیل آن به خاطر این است که در این دریا سولفید هیدروژن غلظت زیادی دارد.
