بیوتکنولوژی و گیمینگ دو حوزه متفاوت از علم و فناوری هستند که هر کدام کاربردها و دستاوردهای خاص خود را دارند. بیوتکنولوژی به استفاده از سیستم‌های زیستی و موجودات زنده برای تولید محصولات و خدمات مفید اطلاق می‌شود. گیمینگ به طراحی، توسعه و اجرای بازی‌های رایانه‌ای گفته می‌شود. اما این دو حوزه می‌توانند در برخی موارد غیر مستقیم با هم ارتباط داشته باشند؛ مانند بازی باکتری‌ها و تکامل آن‌ها که می‌توان به عناوینی چون Spore یا Plague Inc اشاره کنیم.
حال آیا باید بیوتکنولوژی و گیمینگ را دو رشته مرتبط به هم بدانیم؟! به نظر نمی‌رسد؛ اما گویا در آینده دور این اتفاق خواهد افتاد. پروژه بازی DOOM بر روی باکتری‌های روده، اثری خیره کننده از لارن رام‌لان، محقق بیوتکنولوژی درMIT، این موضوع را ثابت کرد که می‌توان بیوتکنولوژی و گیمینگ را به یک دیگر به صورت مستقیم وصل کرد.
کار این ابتکار نه تنها مرزهای خلاقیت در گیمینگ را گسترش داده، بلکه در بیوتکنولوژی و رایانش زیستی نیز گامی بلند برداشته است. رام‌لان با استفاده از باکتری‌های E.coli به عنوان پیکسل‌های زنده، نسخه‌ای از بازی محبوب DOOM را به تصویر کشیده است. این نمایشگر زیستی، که به نوعی رایانه زیستی به حساب می‌آید، از اجزای زنده برای محاسبه و پردازش اطلاعات استفاده می‌کند.
با وجود سرعت اجرایی بسیار کند، این پروژه نشان می‌دهد که باکتری‌ها می‌توانند به عنوان ابزارهای محاسباتی پیچیده به کار روند و در بیوتکنولوژی نقش مهمی ایفا کنند. این نه تنها برای دنیای گیمینگ بلکه برای توسعه رایانه‌های زیستی و فناوری‌های جدید بر پایه موجودات زنده، اهمیت فراوانی دارد.
با این حال، چالش‌هایی نیز وجود دارد؛ از سرعت بسیار کند اجرای بازی گرفته تا پیچیدگی و هزینه بالای ساخت نمایشگرهای زیستی و محدودیت‌های ناشی از زیست‌شناسی باکتری‌ها که با وجود این چالش‌ها، این پروژه نوید بخش آینده‌ای است که در آن باکتری‌ها و سایر موجودات زنده برای انجام وظایف بیشتر و متنوع‌تری به کار گرفته خواهند شد و درک بشر از محیط پیرامون خود بیشتر می‌شود و همین موضوع نشانه‌ای از پیشرفت‌های قابل توجه در زمینه‌های مرتبط با بیوتکنولوژی و رایانش زیستی است.
منبع: engadget.com